..: سلام قولا من رب رحیم :..



آخرین نظرات
  • ۲۷ تیر ۹۲، ۰۱:۲۰ - vahid
    mer30

چرا حضرت مهدی علیه السلام به نام شریف «قائم»، نامیده شده است؟

  • عَنِ الثُّمَالِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَاقِرَ علیه السلام: لِمَ سُمِّیَ‏ الْقَائِمُ‏ قَائِماً؟ قَالَ: لَمَّا قُتِلَ جَدِّیَ الْحُسَیْنُ علیه السلام ضَجَّتِ الْمَلائِکَةُ إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْبُکَاءِ وَ النَّحِیبِ‏، وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا، أَ تَغْفُلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَکَ وَ ابْنَ صَفْوَتِکَ وَ خِیَرَتَکَ مِنْ خَلْقِکَ؟ فَأَوْحَى اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِمْ: «قَرُّوا مَلائِکَتِی، فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِینٍ»، ثُمَّ کَشَفَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ علیهم السلام لِلْمَلائِکَةِ، فَسُرَّتِ الْمَلائِکَةُ بِذَلِکَ، فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ یُصَلِّی، فَقَالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «بِذَلِکَ الْقَائِمِ أَنْتَقِمُ مِنْهُم».‏[1]

ابوحمزه ثمالی گفت: به حضرت باقر علیه السلام عرض کردم: چرا وی را قائم نامیده اند؟ فرمود: هنگامى که جدّم حسین بن علیّ علیه السّلام کشته شد، فرشتگان گریستند و به درگاه الهى ضجّه زده، نالیدند و عرض کردند: اى خدا و اى سرور ما، آیا کسى که برگزیده و فرزند برگزیده و بهترین خلق تو را کشته است، رها می کنی؟ خداوند عزّوجلّ به ایشان وحى نمود: «اى فرشتگان من، آرام باشید، قسم به عزّت و جلال خودم، قطعاً از قاتلین او انتقام خواهم گرفت اگر چه بعد از گذشت زمانی باشد». سپس خداوند از ائمّه ای که از فرزندان حسین بن علی علیه السّلام هستند پرده برداشت، و لذا فرشتگان خوشحال شدند. در بین فرزندان آن حضرت، یکى از آنها ایستاده بود و نماز مى‏خواند. خداوند متعال فرمود: «به این ایستاده(قائم) از ایشان انتقام خواهم گرفت».


  • رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَجْلانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام قَالَ‏: سُمِّیَ بِالْقَائِمِ لِقِیَامِهِ‏ بِالْحَق.‏[2]

حضرت صادق علیه السلام فرمود: او را قائم می خوانند، زیرا به حقّ قیام می کند.

 

  • عَنِ الصَّقْرِ بْنِ أَبِی دُلَفَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ:‏ إِنَّ مِنْ بَعْدِ الْحَسَنِ ابْنَهُ الْقَائِمَ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرَ. فَقُلْتُ لَهُ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ، لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ؟ قَالَ: لأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ، وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِه‏.[3]

صقر بن أبى دلف گفت: از حضرت جواد علیه السّلام شنیدم که مى‏فرمود: امام از جانب خداوند، پس از حسن(یعنی حضرت عسکری علیه السلام)، فرزندش قائم به حقّ، و آن شخصی است که مورد انتظار می باشد. عرض کردم: اى فرزند رسول خدا، چرا او را قائم مى‏گویند؟ فرمود: زیرا او پس از آنکه یادش‏ از بین رفته است و اکثر معتقدین به امامتش مرتدّ شده اند، قیام مى ‏کند.

  


ایستادن و دعا کردن شیعیان پس از شنیدن یا یاد کردن از نام قائم، و آثار این عمل

مرحوم محدّث نوری در نجم ثاقب می نویسد:

تکلیف ششم، برخاستن از برای تعظیم شنیدن اسم مبارک آن حضرت است، خصوص اگر به اسم مبارک قائم علیه السلام باشد، چنانچه سیره تمام اصناف امامیّه کَثَّرَهُمُ اللهُ تَعَالَی بر آن مستقر شده در جمیع بلاد از عرب و عجم و ترک و هند و دیلم ؛ و این خود  کاشف باشد از وجود مأخذ و اصلی برای این عمل.[4]

 

  • رُوِیَ عَنِ الرِّضَا عَلیه السّلام فِی مَجْلِسِهِ بِخُراسَانَ أنّهُ قَامَ عِنْدَ ذِکْرِ لَفْظَةِ الْقَائِمِ، وَ وَضَعَ یَدَیْهِ عَلَی رَأْسِهِ الشَّرِیفِ وَ قَالَ: «اللَّهُمَ‏ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُ‏، وَ سَهِّلْ‏ مَخْرَجَه‏»، وَ ذَکَرَ مِنْ خَصائِصِ دَوْلَتِهِ.[5]

از حضرت رضا علیه السلام روایت شده است که در مجلسی که در خراسان داشتند، هنگامی که نام قائم برده شد، ایستاده، دست بر سر مبارک خویش گذاشته، فرمود: «اللَّهُمَ‏ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُ‏، وَ سَهِّلْ‏ مَخْرَجَه‏»، و سپس بعضی از ویژگی های دولت حضرت قائم علیه السلام را بیان فرمود.

 

مرحوم دبیرالدین، صدرالاسلام علی اکبر همدانی در کتاب «تکالیف الأنام فی غیبَةِ الامام» می نویسد:

خبری است که شیخ محمد بن عبدالجبّار در کتاب «مشکوة الانوار» نقل نموده که: چون دعبل علیه الرحمه قصیده خود را نزد حضرت رضا علیه السّلام خواند وبه ذکر حضرت حجت عجَّل اللهُ فرجه رسید، حضرت رضا علیه السلام دست خود را بر سرگذاشت، وبرای تواضع برخاست، و به راستی ایستاد، و دعا کرد برای آن حضرت به فرج. [6]

 

  • سُئِلَ الصَّادِقُ عَلیهِ السَّلامُ عَنْ سَبَبِ الْقِیامِ عِنْدَ ذِکْرِ لَفْظِ القَائِمِ مِنْ اَلْقَابِ الْحُجَّةِ، قَالَ: لِاَنَّ لَهُ غَیْبَةً طولانِیَّةً، وَ مِنْ شِدَّةِ الرَّأفَةِ اِلَی اَحِبَّتِهِ یَنْظُرُ اِلَی کُلِّ مَنْ یَذکُرُهُ بِهَذَا اللَّقَبِ المُشْعِرِ بِدَوْلَتِهِ وَالْحَسْرَةِ بِغُرْبَتِهِ، وَ مِنْ تَعْظِیمِهِ اَنْ یَقُومَ الْعَبْدُ الخَاضِعُ لِصَاحِبِهِ عِنْدَ نَظَرِ الْمَولَی الْجَلیلِ اِلَیْهِ بِعَیْنِهِ الشَّرِیفَةِ، فَلْیَقُمْ وَ لْیَطلُبْ مِنَ اللهِ جَلَّ ذِکْرُهُ تَعْجِیلَ فَرَجِهِ.[7]

از حضرت صادق علیه السلام از دلیل ایستادن در هنگام ذکر نام «قائم»، از القاب حضرت حجّت علیه السلام، سؤال شد. حضرت فرمود: زیرا براى حضرت حجّت علیه السلام غیبتی طولانى است، و لذا آن حضرت از شدّت مهربانی که به دوستانش دارد، هر کسى که حضرتش را با این لقب- که یادآور دولت حضرتش و ابراز تأسّف بر غربت اوست- یاد کند، مورد نظر قرار می دهد. از موارد تجلیل و تعظیم ایشان، آن است که هر بنده ای که نسبت به صاحب خویش خضوع دارد، در هنگامی که مولای بزرگوارش با چشمان شریفش به او می نگرد، از جاى برخیزد، پس باید برخیزد، و از خداوند، تعجیل در امر فرج مولایش را درخواست نماید.

 

مرحوم دبیرالدین، صدرالاسلام علی اکبر همدانی در کتاب «تکالیف الأنام فی غیبَةِ الامام» می نویسد:

این مطلب، خود از خصایص آن وجود مقدّس مبارک است که هرکس در هرمکانی و در هر مجلس و محفلی، بَرّاً أو بحراً، بِرّاً أو فاجراً، اسم مبارک آن حضرت ارواحنا فداه ببرد، بخصوص اسم قائم را، منظور نظر و محلّ توجّه مخصوص آن حضرت می شود.[8]

 

  • مرحوم محدّث نوری در کتاب «نجم ثاقب» در موضوع نام قائم و احترام به این نام، مطالب ارزنده ای می آورد که مضمون بخشی از آن، چنین است:

از عالم متبحّر جلیل، سیّد عبدالله جزائری، فرزند محدّث خبیر سیّد نعمۀالله جزائری، در موضوع برخاستن شیعیان در زمانی که نام حضرت صاحب الزّمان علیه السلام برده می شود، سؤال شد. ایشان فرمود: خبری دیده ام که مضمونش، چنین است:

«روزی در مجلس حضرت صادق علیه السلام، اسم مبارک آن جناب برده شد، پس حضرت به جهت تعظیم و احترام آن جناب، برخاست».[9]


  خواندن ادعیه ای که از نام قائم علیه السلام در میان آن دعا استفاده شده است

    با عنایت به آثار ویژه ای که با به کار بردن نام «قائم» حاصل می شود، که همان توجّه ویژه حضرتش به یادآور این نام شریف می باشد، توصیه می شود هنگامی که برای آن وجود مقدّس دعا می کنیم، در میان دعا از این لفظ شریف استفاده نماییم تا مشمول عنایات بیشتر آن وجود مقدّس قرار گیریم.

    مرحوم دبیرالدین، صدرالاسلام علی اکبر همدانی در مقدمه کتاب «تکالیف الأنام فی غیبَةِ الامام»، دعایی برای حضرت بقیّةالله الاعظم روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء به رشته تحریر می آورد که از نام شریف قائم، در میان آن دعا، استفاده شده است. خواندن این دعا، به تمامی ارادتمندان حضرت ولی عصر علیه السلام توصیه می شود:

     

    «اللّهُمَّ یَا خَالِقَ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، اَسْئَلُکَ بِحَقِّ قائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلَی قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تُعَجِّلَ فَرَجَ قائِمِ آلِ مُحَمّدٍ، وَارْزُقْنِی رُؤْیَةَ قائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْنِی مِنْ اَعْوَانِهِ وَ اَنْصَارِهِ وَالْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ، وَ لا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ طَرْفَةَ عَیْنٍ اَبَداً وَلا اَقَلَّ مِنْ ذَلِکَ، وَ لا اَکْثَرَ، یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ».[10]

    منبع: زراره

    پی نوشت ها:

    [1] - بحار الأنوار، ج‏37، ص294 به نقل از علل الشرایع/علل الشرایع، ج1،ص160

    [2] - الإرشاد، ج‏2، ص383

    [3] - کمال الدین، ج‏2، ص378

    [4] - نجم ثاقب، باب10، تکلیف6

    [5] - الزام الناصب،ج1،ص270

    [6] - تکالیف الأنام فی غیبة الإمام(پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی)، ص241

    [7] - الزام الناصب،ج1،ص271 به نقل از کتاب تنزیه الخاطر

    [8] - تکالیف الأنام فی غیبة الإمام(پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی)، ص241

    [9] - نجم ثاقب، باب10، تکلیف6

    [10] - تکالیف الأنام فی غیبة الإمام(پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی)، ص16

    نظرات (۰)

    هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">