ضعف‌های تبلیغاتی دکتر سعید جلیلی

با بررسی سیاست‌ها، تاکتیک‌ها و عملکردهای کاندیداهای تبلیغاتی ریاست جمهوری و مقایسه آنها با یکدیگر، ضعف‌های هر کدام متبلور می‌گردد، که در این بحث به ضعف‌های تبلیغاتی دکتر سعید جلیلی می‌پردازیم.

شاید اغلب کسانی که سنین جوانی را با آغاز انقلاب و شکل‌گیری جمهوری اسلامی پشت سر گذاشتند و در واقع با روند انقلاب بزرگ شده و همه شخصیت‌ها و جریان‌های آن را به خوبی می‌شناسند، هنوز این کلام و صدای امام خمینی(ره) در گوششان طنین‌انداز باشد که در شدیدترین ایام جنگ ‌فرمود: «سلاح تبلیغات برّنده‌تر از سلاح جنگ است».

شخصیت ذاتی، اخلاق، اعتقادات، سطح علمی، تبحر، مدیریت، برنامه و بالاخره مواضع سیاسی نامزدهای ریاست جمهوری یک اصل است، ولی «تبلیغات» اصل دیگری است که در عرصه‌ی رقابت برای جذب آرای بیشتر، بر همه‌ی ویژگی‌های شخصی غلبه می‌یابد.

تبلیغات [چه برای کالا باشد و چه برای افراد]، می‌تواند بدترین را بهترین جلوه دهد، تا آنجا که اذهان عمومی، آن هم به نام و زیر پرچم اسلام، به جلاد سخیف و بدمستی چون یزید، امیرالمؤمنین بگویند و سر امام حسین علیه‌السلام را به عنوان خروج یافته از دین، از بدنش جدا کنند.

در بررسی سیاست‌ها، برنامه‌ها و عملکردهای تبلیغاتی آقای دکتر سعید جلیلی در رقابت‌های انتخاباتی، ضعف‌های بزرگی دیده می‌شود که با اصول تبلیغات امروزی سازگاری ندارد و ممکن است امواج تبلیغاتی روش‌های دیگر بر او غلبه یابند.

ذیلاً به برخی از ضعف‌های تبلیغاتی ایشان اشاره می‌گردد:

الف) دکتر جلیلی هیچ حرصی برای به دست آوردن این پست و جایگاه از خود نشان نمی‌دهد.

از همان اول هم حرصی نداشت و انصافاً می‌توان یقین کرد که صرفاً به حسب تکلیف و اصرار دیگران به میدان آمده است.

بدیهی است کسانی که اعتقاد راسخ‌تری به معاد دارند، ترس و واهمه‌ی بیشتری از پذیرش مسئولیت‌های کلان دارند و با اعماق وجود از خدا می‌خواهند که این تکلیف از دوش‌شان برداشته شود.

 

ب) دکتر جلیلی «شعار» نمی‌دهد و حال آن که موج تبلیغاتی بر اساس «شعار» شکل گرفته و گاه اوج می‌یابد.

سخنان وی رنگ و بوی شعاری ندارد و شعارهایش نیز چون بر اساس یک منطق مدیریتی است، جوّی ایجاد نمی‌کند.

مثلاً وقتی درباره‌ی نقش جوانان در دولت از او سؤال می‌شود، زود نمی‌گوید: بله، گفتمان من جوانانه است، نگاه من جوانانه است، رویکرد من به جوان است، اصلاً مملکت و اول و آخرش را به جوانان می‌سپارم و ...، بلکه سؤال را جدی قلمداد کرده و منطقی پاسخ داده و می‌گوید: «بستگی به شرایطش دارد»، خوب این که نشد شعار تبلیغاتی!

پ) جلیلی «دروغ» نمی‌گوید، در حالی که امروزه «دروغ»، یکی از شاخصه‌های اصلی هرگونه تبلیغی است.

بدیهی است که خداترسی و تقوا که مانع از دروغ می‌شود، دست انسان را می‌بندد و شاید سبب عقب افتادن از رقبایی شود که از هیچ دروغی برای پیش افتادن باکی ندارند.

وی هم چنین دروغ‌های شایع شده‌ای که ممکن است به نفعش تمام شود را تکذیب می‌کند.

مثلاً به صراحت می‌گوید: شایعاتی مبنی بر این که در مذاکره با خانم اشتون و تهدید به جنگ پای مصنوعی‌ام را روی میز گذاشتم – یا این که من حافظ قرآن هستم – یا نامزد مورد نظر مقام معظم رهبری هستم و یا نماینده دولت احمدی‌نژاد در انتخابات هستم را تکذیب می‌کنم.

ت) دکتر جلیلی با توجه به این که برای تبلیغات خود، نه از بیت‌المال سوء استفاده می‌کند و نه متکی و وامدار به سرمایه‌های کلان مشتبه به حرام است، از امکانات وسیع برای گسترش تبلیغات برخوردار نمی‌باشد.

ث) دکتر جلیلی وعده نمی‌دهد، در حالی که اغلب شعارهای بیشتر نامزدها، مبتنی بر وعده است.

من چنین می‌کنم – من چنان می‌کنم و...؛

وی مخالف روش‌های پوپولیستی مبتنی بر برجسته نمودن مشکلات مردم و بازگشت دادن آنها به خودشان و وعده تو خالی بر اساس آنهاست.

وی کتاب و رساله مبتنی بر برنامه‌ها و وعده‌های خوشحال کننده ارائه نمی‌دهد، بلکه می‌گوید: برنامه قبلاً در اسناد بالادستی تدوین شده است و ما باید آن را خوب اجرا کنیم.

خب، این سخن بسیار درست، صادقانه و منطبق با واقعیت است، اما اذهان عمومی را عادت داده‌اند که مرتب وعده بشنوند.

ج) دکتر جلیلی وابستگی به اسم‌ها و جناح‌های مطرح مانند: اصولگرا، اصلاح طلب و ... ندارد و با آنها لابی قدرت و ثروت ندارد، همین امر مانع از صف‌بندی حزبی، شعارهای جناحی و جنجال آفرین می‌گردد که تبلیغات را ضعیف می‌کند.

چ) دکتر جلیلی برای طرح خود، روی تخریب دیگران و نیز سیاه نمایی تمامی دستاوردهای گذشته و نیز ایجاد تنفر، دلزدگی و القای ناامیدی و نگرانی سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

امروزه تخریب دولت احمدی‌نژاد، لجن‌پراکنی و سیاه‌نمایی در مورد هر امتیازی که این دولت نسبت به دول گذشته داشت و منفی نشان دادن پیشرفت‌های کلان داخلی و بین‌المللی، انداختن همه مشکلات به گردن دولت و مشکل نشان دادن همه دستاوردهای این ملت در این دوره، مُد شده است؛ اما وی علاقه‌ای ندارد که حتی پیشرفت‌های هسته‌ای، نانوتکنولوژی، دارو سازی، شهرسازی، آبادانی روستاها، صنایع هوا – فضا، ارتباطات، داروسازی و ... را به هر بهانه‌ای منفی نشان دهد و هیچ نگران نیست که بگویند لابد نماینده دولت است و یا شبیه به احمدی‌نژاد است؛

او معتقد است که آن چه شده باید حفظ شود، تداوم یابد و نیز با برطرف کردن نقاط ضعفش تکمیل شود.

د) دکتر جلیلی نه به دشمنان خارجی چراغ سبز نشان می‌دهد و نه به دورغ می‌گوید که روابط خارجی در اختیار من است و نه شعار می‌دهد که روابط با امریکا را بهبود می‌بخشم و دلار ارزان می‌شود و نه کلید رفع مشکلات را از جیبش بیرون می‌آورد و نه ....، و اینها همه ضعف‌های تبلیغاتی است.

هر چند که تبلیغات به متد نوین روز متکی بر فریب و مبتنی بر جوّسازی و وعده است. اما در نگاه اسلام، تبلیغات یک اصل است، حتی انبیای کرام (ع) برای تبلیغ و ابلاغ آمده‌اند «ما لکم الا البلاغ»، منتهی تبلیغ صحیح باید بر اساس حقایق، واقعیات، صداقت و در راستای آگاهی بخشی و روشنگری باشد.

 منبع: ایران‌پی‌ان