عذاب دشمنان اهل بیت علیهما السّلام و قاتلان امام حسین علیه السّلام ، و تابعین آنان‏

مرحوم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه در جلد دهم کتاب معاد شناسى روایتى درباره عذاب قاتلان حسین علیه السّلام و اولاد آنها از بنى امیّه لعنهم اللهُ جمیعاً، بیان می کند:

در «تفسیر فرات بن إبراهیم» از ابن عبّاس، از أمیر المؤمنین علیه السّلام روایت مى ‏کند که: روزى رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم بر حضرت فاطمه سلام الله علیها وارد شدند و ایشان را محزون و مهموم یافتند- و در اینجا رسول الله حدیثى را درباره احوال قیامت مفصّلًا ذکر مى‏ کنند، تا مى ‏رسند به اینجا که:
اى فاطمه! تو مى‏گوئى: یا رَبِّ! أَرِنى الحسنَ و الحُسَینَ. فَیَأْتیَانِکِ و أَودَاجُ الحُسَینِ تَشْخَبُ دَمًا وَ هُوَ یَقُولُ: یا رَبِّ! خُذْ لِىَ الیَومَ حَقِّى مِمَّنْ ظَلَ مَنِى.»

جملاتى که بر سرِ درهاى جهنّم نوشته است‏

مرحوم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه در جلد دهم کتاب معاد شناسى درباره جملاتى که بر سرِ درهاى جهنّم نوشته است‏ چنین بیان می کند: و مجلسى رضوان الله علیه از کتاب «فضائل» شاذان، و از کتاب‏ «روضه» با اسناد خود مرفوعاً از عبد الله بن مسعود، از حضرت رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم روایت مى ‏کند در ضمن حدیث معراج که:

من دیدم بر سر درهاى جهنّم نوشته بود بدین طریق که:

 

عَلَى البابِ الاوَّلِ ثلاثُ کَلماتٍ: مَنْ رَجا اللَهَ سَعِدَ. وَ مَن خافَ اللَهَ أَمِنَ. و الهالِکُ الْمَغرورُ مَن رَجا غَیرَ اللَهِ، و خَافَ سِوَاه.
«بر سر در اوّل سه جمله نوشته بود: آنکه امید به خدا دارد پیروز است. و آنکه از خدا بترسد در امان است. و آنکه امید به غیر خدا دارد و از غیر او مى ‏ترسد، شخص مغرور و در هلاکت است.»

 

وَ عَلى الباب الثَّانى: مَن أَرادَ أَنْ لا یَکونَ عُریانًا یَومَ القیامَةِ فَلیَکْسِ الْجُلودَ العَارِیةَ فِى الدُّنیا. مَنْ أَرادَ أَنْ لا یَکونَ عَطشانًا یَومَ الْقِیامَةِ فَلیَسْقِ العِطَاشَ فى الدُّنیَا. مَن أَرَادَ أَنْ لَا یَکونَ یَومَ القیامَةِ جائعًا فَلیُطعِمِ الْبُطُونَ الجائِعَةَ فِى الدُّنْیَا.

«و بر سر در دوّم نوشته بود: هر کس مى‏خواهد در روز قیامت برهنه و عریان نباشد باید بدن هاى عریان و برهنه مستمندان را در دنیا لباس بپوشاند. و هر کس مى‏خواهد در روز قیامت عطشان و تشنه نباشد باید مردم تشنه را در دنیا آب دهد. و هر کس مى‏خواهد در روز قیامت گرسنه نباشد باید شکم هاى گرسنه را در دنیا طعام دهد.»

 

فرجام قاتلان امام حسین(ع) و یارانش

افراد بسیاری در واقعه عاشورا به ایفای نقش در جبهه حق و باطل پرداختند. گروهی عاشقانه از حریم ولایت دفاع کردند و دسته دیگر، سرنوشتی ذلت‌بار را برای خود در دنیا و آخرت رقم زدند.

دهم محرم سال 61 هجری، حادثه‌ عظیم قیام عاشورا، شهادت حسین بن علی (ع) و هفتاد و دو تن از یاران باوفای ایشان رقم خورد. قیامی که حضرت اباعبدالله(ع) برای برپایی و اقامه دین مبین اسلام، همراه خانواده خویش، حج خود را نیمه‌تمام رها کرد و برای ادای رسالت مهمی به سوی کربلا حرکت کرد.

افراد بسیاری در واقعه عظیم عاشورا به ایفای نقش در جبهه حق و باطل پرداختند. آنهایی که دل در گروی محبوب حقیقی نهاده بودند، در یاری امام زمان خویش بر یکدیگر سبقت ‌گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند رسول خدا(ص) دفاع و حمایت کردند.

اما گروهی که فریفته مال و مقام دنیوی شده بودند در جبهه مقابل حق، ایستادند و سرنوشتی ذلت‌بار را برای خود در دنیا و آخرت رقم زدند. 

طرح ترک گناه و سهم شما فقط یک گناه

مباهات خداوند متعال

پیامبر گرامی اسلام(ص) خطاب به ابوذر می فرماید:

«ای اباذر! خدای تو، به فرشتگان نسبت به سه نفر مباهات می کند:

اوّل، مردی که در سرزمینی خشک و خالی تنها می ماند، اذان می گوید و نماز را بر پا می دارد؛ پروردگار می فرماید: «به بنده ام بنگرید، نماز می خواند در حالی که هیچ کس جز من او را نمی بیند». پس هفتاد هزار فرشته نازل می شوند و پشت سر او نماز می خوانند و برای او طلب مغفرت می کنند، تا فردای آن روز.

دوّم، مردی که نیمه شب برای اقامه ی نماز شب بر می خیزد، به سجده می رود، در حالی که در سجده، خواب بر او غلبه می کند، خداوند می فرماید: «به بنده ام بنگرید، روح او نزد من است و جسد او در راه اطاعت من به سجده افتاده است».

سوّم، کسی که در حال جنگ با دشمن است، یارانش فرار کرده اند، امّا او یک تنه می جنگد تا کشته شود».

وسایل الشّیعه ج ۵ ص ۲۹۷

اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند

اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند

                                                                 این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند

اینجا گدا همیشه طلبکار می شود

                                                                 اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان

                                                                 این خانواده، محتشمش فرق می‌کند

«صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین»

                                                                 عیسای خانواده دمش فرق می‌کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش

                                                                 معلوم می شود حرمش فرق می‌کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش

                                                                 حتی سیاهی علمش فرق می‌کند

با پای نیزه روی زمین راه می‌رود

                                                                 خورشید کاروان، قدمش فرق می‌کند

من از «حسینُ منّی» پیغمبر خدا

                                                                 فهمیده‌ام حسین همه‌ش فرق می‌کند (علی زمانیان)

---

 این هم یه ویدئوی زیبا در این زمینه: دریافت فایل